Ο Ficus Petiolaris είναι στενός συγγενής του Palmeri, αλλά αναπτύσσεται πολύ πιο αργά και το βαρέλι δεν είναι τόσο φουσκωμένο στη βάση. Όπως και ο αδελφός του, αυτός ο φίκος είναι ιθαγενής του δυτικού Μεξικού. Ζώντας σε ένα τέτοιο ξηρό κλίμα, το φυτό πρέπει να προσαρμοστεί, έτσι ώστε αυτό το ficus είναι επίσης μέρος του Palmeri, δηλαδή, μπορεί να συσσωρεύσει την υγρασία στο κάτω μέρος του κορμού και μπορεί να αντέξει παρατεταμένη ξηρασία. Μια τέτοια ασυνήθιστη μορφή φυτού έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως στην οικιακή καλλιέργεια ως μπονσάι. Για το σκοπό αυτό, ο φίκος δεν χρειάζεται καν απαραίτητα πρόσθετο κλάδεμα για να σχηματιστεί.
Ο Ficus Petiolaris έχει πολύ ενδιαφέροντα εξωτερικά στοιχεία, τα οποία φαίνονται στη φωτογραφία. Εκτός από τον κορμό, τα φύλλα αξίζουν ιδιαίτερη προσοχή: σε μήκος φτάνουν τα 10 cm – 15 cm, και σε πλάτος επίσης. Είναι δερματώδη, σκουροπράσινα, με ασημένια ψεκασμό, κάπως βελούδινα. Οι κεντρικές και οι προεξέχουσες φλέβες είναι κόκκινες, ο μίσχος κίτρινο-ροζ και ο φλοιός κίτρινο-μπεζ.
Φροντίδα του Ficus Petiolaris στο σπίτι
Ο Ficus Petiolaris, παρά το φυσικό περιβάλλον, δεν απαιτεί πολύπλοκη φροντίδα. Μην ξεχνάτε όμως ότι η απροσεξία μπορεί να καταστρέψει ακόμα και το πιο ανεπιτήδευτο φυτό. Γι’ αυτό ανησυχήσαμε να είστε “οπλισμένοι” με τις απαραίτητες γνώσεις σχετικά με τη φροντίδα αυτού του είδους ficus.
Φωτισμός: Ο Ficus Petiolaris αρέσκεται στο φωτεινό διάσπαρτο φως, αλλά χωρίς άμεσο ηλιακό φως. Τα ανατολικά και δυτικά παράθυρα είναι καλά γι’ αυτόν. Το νότιο και το βόρειο, επίσης, αλλά τοποθετώντας το φυτό στο νότιο παράθυρο είναι απαραίτητο να του παρέχετε σκιά από τον μεσημεριανό ήλιο. Το καλοκαίρι είναι δυνατόν να βγάλετε τον φίκο στον καθαρό αέρα. Το χειμώνα, ο φίκος μπορεί να προσαρμοστεί καλά στον τεχνητό φωτισμό.
- Θερμοκρασία: Θερμόφιλο φυτό προτιμά θερμοκρασία μεταξύ +73,4°F – +77°F. Το χειμώνα θα πρέπει να παρέχετε θερμοκρασία +53,6°F – +59°F. Δεν ανέχεται τα ρεύματα αέρα.
- Πότισμα: Το Ficus Petiolaris είναι ένα εποχιακό φυτό, το οποίο κατά την περίοδο του λήθαργου ρίχνει τα φύλλα του. Έτσι μέχρι αυτή την περίοδο, δηλαδή για όλο το χειμώνα είναι απαραίτητο να μειώσετε το πότισμα. Το καλοκαίρι, ωστόσο, το πότισμα πρέπει να είναι άφθονο.
- Υγρασία αέρα: Σε όλες τις εποχές, ο φίκος πρέπει να ψεκάζεται με καθαρό, σταθερό νερό σε θερμοκρασία δωματίου. Το καλοκαίρι, μπορείτε επίσης να σκουπίζετε τα φύλλα με ένα βρεγμένο σφουγγάρι.
- Μεταφύτευση: Για τα νεαρά φυτά, η μεταφύτευση πραγματοποιείται κάθε άνοιξη, σε νέα γη και μεγαλύτερη γλάστρα. Οι μεγαλύτεροι ficus αρκεί να μεταφυτεύονται μία φορά σε 1-2 χρόνια. Και κάποιοι (kadochnye) αρκετά και αλλάζουν την κορυφή του εδάφους.
- Τροφοδοσία: δύο φορές το μήνα θα πρέπει να λιπαίνετε τον φίκο με ανόργανα και οργανικά υγρά υποστρώματα.
- Αναπαραγωγή: Ο Ficus Petiolaris μπορεί να αναπαραχθεί με μοσχεύματα και σπόρους. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι στην περίπτωση της βλαστικής αναπαραγωγής, το φυτό δεν θα έχει αυτό το περίεργο σχήμα κορμού, όπως στην περίπτωση του σπόρου.
Ασθένειες και παράσιτα
Οι περισσότερες από τις ασθένειες που μπορεί να συνοδεύουν τον φίκο σας σχετίζονται με την ακατάλληλη φροντίδα. Όσον αφορά τα παράσιτα, μεταξύ αυτών μπορεί να είναι η ασπίδα, το ακάρεο της αράχνης και οι αφίδες.
Για να απαλλαγείτε από αυτούς τους εχθρούς, υπάρχουν αρκετά σημαντικά πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε:
Ασβέστωμα:
– Πρώτα απ’ όλα, θα πρέπει να αφαιρέσετε χειροκίνητα την ασπίδα από τα προσβεβλημένα φύλλα χρησιμοποιώντας μια μπατονέτα. Στη συνέχεια, θα πρέπει να περιποιηθείτε το φυτό με διαλύματα όπως σαπούνι-κερασίνη, σαπούνι-έλαιο, σκόρδο, κρεμμύδι και πιπέρι.
Άκαρι αράχνης:
– Αρχικά, πρέπει να σκουπίσετε τα φύλλα του φυτού και από τις δύο πλευρές με σαπουνόνερο και αν η ζημιά είναι σοβαρή, χρησιμοποιήστε εντομοκτόνα.
Αφίδα:
– Εάν το παράσιτο εμφανίστηκε στο φυτό σας, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να επιθεωρήσετε όλα τα άλλα φυτά και να απομονώσετε τα προσβεβλημένα. Στη συνέχεια, ψεκάστε το φυτό με σαπουνόνερο και απομακρύνετε τα έντομα. Είναι επίσης πολύ σημαντικό να καθαρίσετε σχολαστικά όλες τις ωοθήκες και τα μανταλάκια, επειδή μπορεί να υπάρχουν ήδη πολλά αυγά στις ρωγμές. Μετά από αυτές τις διαδικασίες, θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε ειδικές χημικές ουσίες.
