Ficus Lingua, znany także jako indyjska figa laurowa lub drzewo kauczukowe, to gatunek figowca pochodzący z Azji Południowej i Południowo-Wschodniej. Został on wprowadzony do innych części świata i jest obecnie uprawiany w wielu regionach tropikalnych i subtropikalnych. To wszechstronne drzewo ma wiele zastosowań – może być uprawiane dla atrakcyjnych liści, jako drzewo cieniste lub dla soku lateksowego (z którego pozyskuje się kauczuk). Ficus Lingua jest także popularną rośliną spożywczą – w niektórych regionach ludzie jedzą zarówno jego owoce, jak i liście.
Cechy charakterystyczne rośliny
Pochodzenie: Ficus carica to udomowione drzewo owocowe, które prawdopodobnie po raz pierwszy zostało wyhodowane na Bliskim Wschodzie.
Informacje botaniczne: Ficus carica należy do rodziny morwowatych (Moraceae).
Zasięg występowania: Drzewo figowe występuje na obszarze rozciągającym się od południowo-zachodniej Azji i rejonu Morza Śródziemnego na wschód do północnych Indii.
Siedlisko: Ficus carica najlepiej rośnie na głębokich, dobrze zdrenowanych glebach, na pełnym słońcu.
Wysokość: Typowa wysokość drzewa Ficus carica wynosi od 12 do 30 stóp.
Szerokość: Przeciętna szerokość korony drzewa Ficus carica wynosi około 15-20 stóp, choć niektóre odmiany mogą osiągać znacznie większe rozmiary, nawet do 40 stóp szerokości.
Liście: Liście figowca karłowatego są duże, proste, skórzaste, o gładkich brzegach.
Kwiaty: Kwiaty figowca są małe i niepozorne, przy czym kwiaty męskie i żeńskie występują na oddzielnych drzewach (są dwupienne).
Owoce: Owoce figowca są technicznie rzecz biorąc „fałszywymi jagodami” i są popularnie nazywane figami.
Drzewo Ficus carica pochodzi z rejonu Morza Śródziemnego i jest uprawiane od czasów starożytnych.
Owoce figowca są powszechnie spożywane w stanie świeżym lub suszonym, a także wykorzystywane w wielu potrawach gotowanych (np. gulaszach, plackach itp.).
