Ενώ υπάρχουν πολλοί όμορφοι αειθαλείς τύποι, ένας που μοιάζει περισσότερο με αμπέλι ονομάζεται Ficus Pumila. Είναι ενδιαφέρον ότι το συγκεκριμένο φυτό συγγενεύει με τη συκιά, αλλά τα δύο είδη μοιάζουν πολύ διαφορετικά. Αυτό το αειθαλές φυτό είναι επίσης επιθετικό, γνωστό για την αναρρίχησή του σε ύψος τριών ορόφων. Στην πραγματικότητα, σε μέρη όπου αναπτύσσεται αυτό το αειθαλές φυτό, είναι σύνηθες να βλέπουμε πολλά παλαιότερα κτίρια καλυμμένα.
Καθώς ο Ficus Pumila αναρριχάται, προσκολλάται στην επιφάνεια με μια φυσική κόλλα. Οι μίσχοι καλύπτονται όμορφα με φύλλα μήκους περίπου μιας ίντσας και σχήματος καρδιάς, τα οποία είναι τα νεότερα φύλλα Επειδή τα φύλλα είναι τόσο πυκνά, μοιάζουν σχεδόν με ένα πράσινο χαλί που απλώνεται στη στοχευμένη επιφάνεια. Καθώς τα νεαρά φύλλα γερνούν, αναπτύσσονται οριζόντιες μάρκες, οι οποίες παράγουν ενήλικα φύλλα που τρέχουν σε δύο σειρές και έχουν δερματώδη εμφάνιση και αίσθηση. Τα μεγαλύτερα φύλλα είναι επίσης μεγαλύτερα, περίπου τρεις ίντσες και είναι σκούρα.
Ο Ficus Pumila παράγει σύκα, τα οποία αναπτύσσονται στους ώριμους βλαστούς. Αυτά τα σύκα είναι ανοιχτοπράσινα και τα περισσότερα έχουν μήκος τρεις ίντσες και πλάτος δυόμισι ίντσες. Τυπικά, ο Ficus Pumila καλλιεργείται στην ανατολική Κίνα, το Βιετνάμ και τα νότια νησιά της Ιαπωνίας. Επειδή αυτό το αειθαλές είδος αγαπά τα θερμά κλίματα, τα πάει πολύ καλά σε αυτές τις περιοχές.
Ένα από τα πλεονεκτήματα της καλλιέργειας του Ficus Pumila είναι ότι συγχωρεί το έδαφος. Λάβετε υπόψη ότι, όταν καλλιεργείται σε ξηρότερο, λιγότερο θρεπτικό έδαφος, το φυτό τείνει στην πραγματικότητα να είναι λιγότερο επιθετικό, γεγονός που το καθιστά πολύ πιο εύκολο στο χειρισμό. Μπορείτε ακόμη να βρείτε τον Ficus Pumila να αναπτύσσεται κατά μήκος του ωκεανού πίσω από κτίρια ή αμμόλοφους. Ανεξάρτητα από την τοποθεσία ή το έδαφος, να θυμάστε ότι αυτό το φυτό μπορεί να αναπτυχθεί καλά στο πλήρες ηλιακό φως ή στη σκιά. Στη συνέχεια, όσον αφορά το νερό, είναι σημαντικό να ποτίζετε το αειθαλές φυτό όταν φυτεύεται για πρώτη φορά μόνο όταν είναι ξηρό, αλλά καθώς το φυτό μεγαλώνει, δεν χρειάζεται καθόλου πότισμα, όντας σε θέση να χειριστεί ακόμη και τις πιο ξηρές συνθήκες.
Τυπικά, ο Ficus Pumila αναπτύσσεται καλύτερα στις ζώνες 8-11 εντός των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά αν ζείτε σε μια περιοχή με παγετό, αυτό μπορεί να μην είναι η κατάλληλη επιλογή φυτού, καθώς μπορεί να αντέξει εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες μόνο για μικρό χρονικό διάστημα. Επειδή ο Ficus Pumila είναι επιθετικός, θα πρέπει να τον κόβετε για να μην καταλάβει την περιοχή. Μόλις κόψετε ένα τμήμα του φυτού, σας συνιστούμε να χρησιμοποιήσετε σκόνη ορμόνης ριζοβολίας και να βεβαιωθείτε ότι το φυτό δεν έχει ποτέ κλαδιά που αγγίζουν το έδαφος, καθώς έτσι θα σχηματιστούν νέες ρίζες, εξαπλώνοντας ακόμα περισσότερα φυτά.
Φροντίδα του Ficus Pumila στο σπίτι
Φυσικά, σε σύγκριση με άλλους εκπροσώπους του γένους ficus, η Pumila είναι πολύ απαιτητική στη φροντίδα της. Αυτό όμως δικαιολογείται από την αισθητική απόλαυση που προσφέρει αυτό το φυτό.
- Τοποθεσία: Η Pumila Pumila είναι ένα από τα πιο δημοφιλή φυτά της Ευρώπης: Η τοποθεσία εξαρτάται κάπως από το αν πρόκειται για ποικιλία με σκούρα πράσινα φύλλα ή ποικιλόχρωμη. Όσα έχουν χρωματιστά φύλλα χρειάζονται περισσότερο φως για να μην χάσουν τα ενδιαφέροντα σημάδια των φύλλων τους. Οι ποικιλίες με κανονικά πράσινα φύλλα τα καταφέρνουν καλύτερα με μερική σκιά. Στα αναρριχώμενα σύκα αρέσει ιδιαίτερα να στέκονται σε υπερυψωμένα μέρη, με ανατολικό ή δυτικό προσανατολισμό, κατά προτίμηση όχι κοντά σε θερμαντικό σώμα.
- Φωτισμός: Ο Ficus Pumila αγαπάει το φωτεινό διάσπαρτο φως, αλλά έχει επίσης καλό άμεσο ήλιο. Ποικιλίες με μονόχρωμο πράσινο χρώμα μπορούν να αναπτυχθούν σε μια μικρή σκιά ή στη μέση του δωματίου. Όμως τα πολύχρωμα ψίχουλα χρειάζονται περισσότερο φως.
Λόγω της έλλειψης φωτισμού στις πράσινες ποικιλίες θα τεντωθούν τα κλαδιά και τα λαμπερά φύλλα, και στο motley – μειωμένη φωτεινότητα του χρώματος. - Θερμοκρασία: Το καλοκαίρι είναι επιθυμητό να διατηρείται το φυτό στο εύρος θερμοκρασίας από +64,4°F έως +77°F. Το χειμώνα, το ελάχιστο όριο μπορεί να γίνει +46,4°F.
- Πότισμα: Ο Ficus Pumila αρέσκεται στην υγρασία, οπότε το πότισμα πρέπει να είναι αρκετά άφθονο. Είναι πολύ σημαντικό το έδαφος να παραμένει πάντα υγρό, αλλά όχι βρεγμένο. Η ξήρανση του εδάφους μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο του φυτού λόγω του γεγονότος ότι το μη ανεπτυγμένο επιφανειακό ριζικό σύστημα δεν μπορεί να τραφεί με υγρασία από τον πυθμένα της γλάστρας. Ωστόσο, βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχει στασιμότητα νερού στο δίσκο – αυτό θα οδηγήσει σε σήψη των ριζών.
- Υγρασία του αέρα: Εάν καλλιεργείτε τον φίκο σας σε στύλο ή άλλο στήριγμα, πρέπει να τον ψεκάζετε συχνά, ώστε να αναπτυχθούν οι ρίζες του αέρα, στις οποίες θα προσκολληθεί. Αν ο φίκος αναπτύσσεται ως φυτό αμπέλου, αυτή η συχνή ενυδάτωση δεν θα είναι απαραίτητη, αλλά μια φορά το μήνα μπορείτε να ξεπλένετε τους βλαστούς κάτω από το ντους για να ξεπλένετε τη σκόνη και να ανανεώνεστε.
- Μεταφύτευση: Τα νεαρά αναρριχώμενα σύκα μεταφυτεύονται κάθε άνοιξη και τα πιο ώριμα μία φορά κάθε 3-4 χρόνια. Για μεταφύτευση, είναι προτιμότερο να επιλέξετε μια φαρδιά και όχι βαθιά γλάστρα.
- Τροφοδοσία: κατά την περίοδο της ενεργού ανάπτυξης, η πουμίλια πρέπει να τροφοδοτείται μία φορά στις δύο εβδομάδες με υγρά λιπάσματα.
- Αναπαραγωγή: ο νάνος φίκους πολλαπλασιάζεται με μοσχεύματα που μπορούν να ριζώσουν τόσο στο νερό όσο και αμέσως στο χώμα, καθώς και με βρύσες αέρα – για αυτό πρέπει να συνδέσετε έναν κόμβο ενός βλαστού στο έδαφος σε μια άλλη γλάστρα.
- Κοπή: Τα αναρριχώμενα σύκα δεν χρειάζεται να κλαδεύονται, αλλά μπορούν να κλαδευτούν αν χρειαστεί. Εάν το φυτό έχει μεγαλώσει πολύ ή οι βλαστοί είναι πολύ μεγάλοι, μπορείτε πάντα να τους κόψετε. Επίσης, το κόψιμο των άκρων των βλαστών ενθαρρύνει τη διακλάδωση. Αυτό συνιστάται ιδιαίτερα για τα νεαρά φυτά.
Ασθένειες και παράσιτα
Ένα μεγάλο πλεονέκτημα στη φροντίδα του Ficus Pumila είναι ότι πρακτικά δεν υπόκειται σε επιθέσεις από παράσιτα. Σε σπάνιες περιπτώσεις, λόγω του ξηρού αέρα, μπορεί να εμφανιστεί στο φυτό ένα ακάρεο αράχνης. Εάν ο φίκος αυτής της οχιάς έχει μολυνθεί, είναι απαραίτητο να του κάνετε ένα ζεστό ντους (σε θερμοκρασία 40 ° C – 45 ° C), και εάν τα φύλλα είναι πολύ παχιά, μπορείτε απλώς να το μουλιάσετε σε ένα μπολ με νερό της ίδιας θερμοκρασίας. Αυτή η διαδικασία πρέπει να επαναλαμβάνεται αρκετές φορές μέχρι να εξαφανιστεί εντελώς το έντομο. Οι ασθένειες αυτού του φίκου μπορεί να σχετίζονται μόνο με την ακατάλληλη φροντίδα. Έτσι, εάν:
- τα φύλλα άρχισαν να πέφτουν γρήγορα, αυτό μπορεί να σημαίνει ότι το χώμα είναι υπερβολικά υγρό, η θερμοκρασία είναι πολύ χαμηλή, δεν υπάρχει αρκετός φωτισμός ή υπάρχει ρεύμα,
- τα φύλλα κιτρινίζουν και πέφτουν – αυτό μπορεί να σημαίνει ότι οι ρίζες άρχισαν να σαπίζουν, το έδαφος έχει οξειδωθεί και σκληρύνει, καθώς και έλλειψη τροφής,
- τα φύλλα τσαλακώνονται και αρχίζουν να ξεραίνονται – το χώμα ξεραίνεται, ο πολύ ξηρός αέρας ή το ηλιακό έγκαυμα.
