Onder de talloze “gedomesticeerde” vijgen onderscheiden veel bloemisten de Vijgenboom of vijgenboom vanwege zijn unieke vermogen om zelfs thuis vruchten te dragen. De echte vijg (Ficus carica) wordt vaak gewoon vijgenboom genoemd vanwege zijn vruchten en komt oorspronkelijk uit Klein-Azië. Het is een van de oudste gekweekte en nuttige planten op aarde en is bij ons zeer geliefd als kuipplant. Vijgenbomen worden gewaardeerd om hun zoete, eetbare, groene of paarse vruchten. In een pot worden de mediterrane planten met decoratieve bladeren twee tot drie meter hoog. De bloemen zijn onopvallend. Zoek bij aankoop naar variëteiten met zelfdragende vruchten. De variëteit die bekend staat als de Beierse vijg, ‘Violetta’, is bijzonder winterhard en winterhard. Volgens de kweker kan ze temperaturen tot -20 graden verdragen. Minstens zo winterhard wordt de variëteit ‘Michurinska-10’ geacht. Deze verbazingwekkende plant kwam naar ons toe vanuit Klein-Azië, en verspreidde zich later naar Centraal-Azië, de Kaukasus en zelfs de Krim, waar hij in de open lucht groeit.
Vijgenboom in zijn natuurlijke omgeving:
Ook op de natuurlijke vlaktes kan de Vijgenboom in hoogte oplopen van 5 m tot 10 m. De stam van deze boom is zeer kort, dik, grijs-bruine schors. De bladeren kunnen, afhankelijk van hun plaats, massief zijn, met lichte inkepingen (onderaan de stam) of schuin, verdeeld in meerdere lobben, hartvormig (bovenaan de stam). Bovendien zijn de bladeren groot genoeg, de bovenste plaat is schubachtig, groen van kleur, de onderste plaat heeft kleine haartjes, grijsachtig groen. In lengte bereiken ze van 10 cm tot 25 cm, in breedte – tot 20 cm, bladsteel – 7 cm in de natuurlijke groeiomgeving van een vijgenboom heeft meerdere bloeiwijzen:
- uitsluitend vrouwelijke bloemen, waaruit sappige zoete vijgen groeien;
- mannelijke meeldraden;
- kort gesteelde (vrouwelijke), waaruit oneetbare vruchten groeien.
Voor de thuisteelt is het voldoende dat de boom alleen vrouwelijke bloeiwijzen draagt, die eetbare vruchten geven. De Vijgenboom is overigens een tweehuizige plant, wat betekent dat hij geen bestuiving door mannelijke bloeiwijzen nodig heeft.
De vruchten zelf zien eruit als een afgeplatte bol, in diameter kan 8 cm bereiken, met fijne korrels binnenin, zeer zoet en sappig.
Verzorging van de Vijgenboom
Uit de beschrijving van de plant hierboven blijkt duidelijk dat de Vijgenboom nogal verschilt van zijn broeders en dat zijn uiterlijke kenmerken en vermogen om vruchten te dragen zelfs als sierplant gelden. Maar dit heeft zijn verzorging op geen enkele manier beïnvloed, d.w.z. niet belastend gemaakt.
- Verlichting: Vijgen of vijgen (een andere naam voor deze plant) houden van helder licht, licht beschaduwd door direct zonlicht.
De Vijgenboom houdt van frisse lucht, dus in de zomer kan hij ideaal zijn voor een balkon of rozentuin.
- Temperatuur: behalve van licht houden vijgen ook van warmte. In de zomer ligt de voorkeurstemperatuur bijvoorbeeld tussen +71,6°F en +77°F, en in de winter geeft de plant de voorkeur aan een koelte tussen +42,8°F en +50°F.
Net als andere ficussoorten verdraagt de vijgenboom geen sterke temperatuurschommelingen – die kunnen leiden tot voortijdige bladval en andere problemen.
- Water geven: Vijgenboom houdt van overvloedig water, vooral in de zomer, evenals warme douches en sproeiers. Maar bij de laatste is het noodzakelijk om te beschermen met een vuilfilm of een zak, zodat er geen overtollig vocht is.
Luchtvochtigheid: in de zomer – hoog, in de winter – de lucht niet laten uitdrogen. - Verplanten: jonge planten worden jaarlijks verplant, volwassen planten eens in de 2 jaar, in het voorjaar. Voor ficussen die een grote omvang hebben bereikt, is het voldoende om alleen de bovenste laag grond te verversen.
Als u dieper plant, kan de plant verschillende nieuwe wortels loslaten, wat de snelheid van de ontwikkeling zal verhogen.
- Voeding: Bemest vijgen tijdens de actieve groei, eens in de 10 dagen. Voor de bemesting kunt u minerale of universele vloeibare substraten gebruiken.
- Voortplanting: Vijgenboom wordt vermeerderd door versnipperen of door zaden. Voor de eerste methode is het nodig een goede stronk af te snijden, ongeveer 15 cm. Droog de stek gedurende een paar uur (10-12) en u kunt beginnen met wortelen. Om dit te doen moeten stekken worden geplant in zeer voedzame grond, zoals een mengsel van zand en turf, een beetje water geven met schoon, constant water en een kleine kas bouwen met een cellofaanzak of een glazen pot.Bij vermenigvuldiging met zaden moeten ze overdag worden gewassen en gedroogd, vervolgens in de grond worden geplaatst en een kas bouwen. Nadat de eerste blaadjes verschijnen, kunnen ze in de pot worden overgeplant.
- Snoeien: Doordat de bomen drie keer per jaar kunnen bloeien, zijn ze erg ongevoelig voor het tijdstip van snoeien. Snoeien in het voorjaar is echter ideaal, omdat dit de groei en de bloei extra bevordert. In de regel hebben de bomen door de klimatologische omstandigheden een vrij gedrongen groei, waardoor een grote snoeibeurt zelden nodig is.Vijgenboom – Vijgenboom Bij het snoeien moet ervoor worden gezorgd dat de afzonderlijke zijtakken vrij zijn en goed zonlicht kunnen ontvangen. Niet alleen zal een schaarse boom meer vruchten produceren, ze zullen ook een intensere zoetheid ontwikkelen als ze goed zonlicht krijgen.
Snoei instructies:- verwijder belemmerende scheuten
- belicht de binnenkant van de struik/kroon
- laat takstompen staan als nieuwe scheuten gewenst zijn
- verwijder oude scheuten
- radicaal snoeien alleen als er gevaar is voor veroudering
- Verzorgingstips: Als u een paar fouten bij de verzorging van vijgen vermijdt, groeit de plant gezond. Van de lente tot de herfst moet u vijgenbomen regelmatig water geven, en in de winter zeer spaarzaam. Om wateroverlast te voorkomen, moet overtollig water gemakkelijk kunnen weglopen. Van april tot en met augustus voedt u de vijgen wekelijks met vloeibare plantenmest van hoge kwaliteit. Vruchten die in de herfst nog niet buiten zijn gerijpt, kunt u laten hangen. Ze zullen blijven groeien en in het voorjaar voor een tweede oogst zorgen.
Ziekten en plagen Carica
Onder de plagen zijn ons reeds bekend: een schildluis, een meelworm en een spintmijt. Deze laatste kunt u voorkomen door de bladeren van de plant in te wrijven. Maar een meelworm kan de plant vernietigen, daarom kunt u het beste de aangetaste bladeren verwijderen, de ficus afvegen met een vochtige spons, maar u kunt ook carbonofos gebruiken. U kunt de borstel met de hand verwijderen en de plant vervolgens behandelen met een oplossing van zeeptabak. Bovendien kunnen de vijgenbladeren te lijden hebben van een teveel of een tekort aan vocht.
