Ficus Bojeri to rzadki i wyjątkowy gatunek figowca występujący endemicznie w regionie Western Cape w Republice Południowej Afryki. Jest to małe wiecznie zielone drzewo lub krzew, które zazwyczaj osiąga wysokość 10-16 stóp, choć w idealnych warunkach może osiągnąć nawet 32 stopy wysokości. Liście są ciemnozielone i błyszczące, a owoce są małe i purpurowe. Ficus Bojeri od dawna cieszy się popularnością wśród ogrodników ze względu na swoje walory ozdobne, ale dopiero od niedawna zyskuje uznanie jako roślina jadalna.
Cechy charakterystyczne rośliny
Pochodzenie: Ficus Bojeri pochodzi z lasów deszczowych francuskiej wyspy Reunion na Oceanie Indyjskim.
Wysokość: W warunkach naturalnych osiąga do 30 metrów wysokości, ale w uprawie jest zwykle znacznie mniejszy.
Szerokość: Przeciętna szerokość wynosi około 15 metrów (50 stóp).
Tempo wzrostu: Roślina ta ma szybkie tempo wzrostu i może łatwo przerosnąć swoją doniczkę, jeśli nie zapewni się jej wystarczającej przestrzeni do rozprzestrzeniania się.
Kora: Ficus Bojeri ma gładką, jasnoszarą korę.
Liście: Liście są proste i całobrzegie, o lekko skórzastej fakturze. Są jasnozielone i osiągają długość do 8 cali.
Kwiaty: Kwiaty figowca Bojeri są małe i niepozorne. Występują w grupach po dwa lub trzy i są białe lub kremowe.
Owoce: Owocem tej rośliny jest mała, mięsista jagoda, która po dojrzeniu jest czarna. Ma średnicę około jednego centymetra.
Uprawa: Ficus Bojeri jest stosunkowo łatwy w uprawie. Preferuje dobrze zdrenowaną, piaszczystą glebę oraz stanowiska słoneczne lub półcieniste. Jest odporny na suszę, ale nie lubi nadmiernego ciepła ani zimna. Roślinę można rozmnażać z nasion lub sadzonek.
Zastosowanie jadalne: Jagody figowca Bojeri są jadalne i mogą być spożywane na surowo lub przetwarzane na galaretkę.
